Γνήσια καπνιστή μπύρα του Σλένκερλα από το Μπάμπεργκ όποιο είναι παγκόσμια πολιτιστκή κληρονομία του ΟΥΝΕΣΚΟ – Ή σπεσιαλιτέ μπύρα από την Φραγκονία, η περιοχή της μπύρας στήν Βαυαρία της Γερμανίας.

Aecht Schlenkerla Rauchbier
Η πρωτότυπη μπύρα

Το Μπάμπεργκ και η καπνιστή μπύρα είναι μια σχέση η οποία δεν έχει μείνει χωρίς συνέπειες. Το πιο αγαπητό παιδί της είναι το ¨Σλένκερλα¨ : του Μπάμπεργκ η πιο πολύ επισκέπτομενη και η πιο παραδοσιακή πηγή της καπνιστής μπύρας. Πηγάζει στα σοκάκια της παλιάς πόλης σχεδών ακριβώς στα πόδια της Μητρόπολης, στο παλιό σπίτι στο Ντομινικάνερστρασε 6, στο οποίο φέγγουν το καλοκαίρι τα γεράνια. Όπιος δεν έχει σταματήσει εδώ να δοκιμάσει την αροματική και χαρακτηριστική γέυση της γνήσιας καπνιστής μπύρας του Σλένκερλα δεν μπορεί να πεί πως ήταν στο Μπάμπεργκ.

¨Σλένκερλα¨ έχει γήνει μια μαγική λέξη του Μπάμπεργκ αλλά πολλί δεν ξέρουν πος σχηματίστικε αυτή η ιδιότυπη λέξη. Είναι μια λαïκή ιστορία η οποία λέει για έναν αγρότη ο οποίος ήταν γνωστός για το λοξόδρομο βάδισμα του μετά απο ένα ατύχημα και τον ονόμαζαν ¨το Σλένκερλα¨. Αυτό το όνομα δόθηκε και στο ζυθοποιείο το οποίο υπάρχει απο το 1678. Η Ονομασία αυτή κρατήθηκε αν και τώρα έιναι η έκτη γενιά ζυθοποιόν που το δουλέυει. Η καπνιστή μπύρα του Σλένκερλα είναι ένα πολύ σκούρο, στυφό αροματικό ¨Μέρτσενμπιαρ¨ με 13,5 τοις εκατό ¨Σταμβυερτσε¨ το οποίο ανταποκρίνεται με περίπου 5,1 τοις εκατό αλκοόλ.

Καμιά ερώτηση: Υπάρχουν πιο δυνατές μπύρες αλλά δεν πρέπει να υποτιμηθεί η Γνήσια καπνιστή μπύρα του Σλένκερλα. Μπορεί να κάνει κάποιον να βαδίσει. Όπως λένε οι γνώστες η γέυση με το νόστιμο άρομα σαν φρέσκα καπνιστά επιτυγχαίνεται επειδή ο καπνός αναμμένον κομματιόν απο ξύλλο οξίας - ένας αροματικός, ευωδιαστός καπνός – ήδη ενώνεται με τη βύνη στο Σλένκερλα Ντάρε, μετά ανακατέβεται με ευγενής ζυθόχορτο και γίνεται στο Φέλσενκελερ που υπάρχει εδώ και 600 χρόνια κάτο απο το Στέφανσμπεργκ μια γευστική μπύρα ειδικά όταν πίνεται στο ¨Σλένκερλα¨.

Μια πρωτότυπη μπύρα μεταξύ της άλλες, και εξήσου της βαυαρικές. Πίνεται σε γυαλιστερά τραπέζια τα οποία είναι κρίμα να είναι κρυμμένα κάτο απο τραπεζομάντηλα. Από πάνω τα δοκάρια της χαμηλής οροφής, τα οποία είναι πιο σκούρα απο το βαθύ καφέ. Πίνεται το στο Δομινικανικό δομάτιο το οποίο θυμίζει στο Δομινικανικό μοναστηρί που χτίστηκε το 1310 η στον διάδρομο που και εκεί είναι νόστιμο.

Ο γνώστης πίνει σιγά αλλά με αντοχή και ενδιαφέρον. Ξέρει ότι το δεύτερο ¨Σείντλα¨ είναι νοστιμότερο απο το πρώτο και το τρίτο καλύτερο απο το δεύτερο.Το πίνει στο προινώ ποτό η το απόγευμα στο κολατσιό στο οποίο σερβίρεται ¨Λεμπερκαις¨ (αλλαντικό από συκώτι) με ¨Κούμελβεκεν¨ τα οποία τα ονομάζει ο ντόπιος ¨Κίπφλα. Το πίνει με ¨Πρές σακ¨ απο ¨Ράουχφλαις¨ και ¨Ηαντκέσε¨, με ψητά λουκάνικα και λάχανο. Το πίνει το βράδυ μόνος του η σε συντροφία και ιδιαίτερα σε συντροφία επειδή η γνήσια καπνιστή μπύρα του Σλένκερλα ενώνει τον ντόπιο με τον ξένο και τον κάνει χαρούμενο και φλύαρο.